Το Ντόντο

Το Ντόντο (Raphus cucullatus) ήταν ένα πουλί  ενδημικό στον Ινδικό ωκεανό και ειδικότερα στο νησί του Μαυρίκιου. Ήταν συγγενικό είδος με τα περιστέρια. Το ύψος του ανερχόταν περίπου στο ένα μέτρο και το βάρος του περίπου στα 20 κιλά. Τρεφόταν κυρίως με φρούτα που φύτρωναν στο έδαφος. Εξαλείφθηκε εξαιτίας της παρουσίας ανθρώπων στον Μαυρίκιο μεταξύ 1660-1680.

Το Ντόντο δεν φοβόταν καθόλου τους ανθρώπους, και αυτό, σε συνδυασμό με έλλειψη μαχητικότητας του, το έκανε εύκολη λεία για τους κυνηγούς. Ωστόσο, τα βιβλία της εποχής είναι γεμάτα από αναφορές σχετικά με την κακή γεύση και το σκληρό κρέας του, και από τις αναφορές αυτές διαπιστώθηκε ότι ο άνθρωπος δεν ήταν ο μοναδικός λόγος εξάλειψης του Ντόντο. Αν και υπάρχουν διάσπαρτες αναφορές για μαζικές δολοφονίες Ντόντο για την τροφοδοσία των πλοίων, οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν βρει μέχρι στιγμής πενιχρά στοιχεία της ανθρώπινης θηρευτικής δραστηριότητας σε αυτά τα πουλιά. Όταν οι άνθρωποι έφθασαν αρχικά στον Μαυρίκιο, έφεραν μαζί τους άλλα ζώα που δεν υπήρχαν στο νησί πριν, συμπεριλαμβανομένων σκύλων, αλλά και χοίρων, γάτων, αρουραίων, που λεηλάτησαν τις φωλιές των Ντόντο, ενώ οι άνθρωποι κατέστρεψαν τα δάση, όπου ζούσαν τα πουλιά. Σήμερα αποτελεί σύμβολο των εξαφανισμένων ειδών και πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις χρησιμοποιούν το Ντόντο ως παράδειγμα είδους που εξαλείφθηκε εξαιτίας του ανθρώπου και για να ευαισθητοποιήσουν έτσι τον κόσμο.