O Πετρίτης είναι είδος γνήσιου γερακιού (γένος Falco), που απαντάται στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική του ονομασία είναι Falco peregrinus (Ιέραξ ο μεταναστευτικός), και περιλαμβάνει 16 υποείδη. Στην Ελλάδα απαντάται το υποείδος F. p. brookei .
Ο Πετρίτης εμφανίζει μία σχεδόν παγκόσμια εξάπλωση σε όλες τις δυνατές κατηγορίες μετακίνησής του, από την Αρκτική τούνδρα μέχρι τους τροπικούς. Μπορεί να βρεθεί σχεδόν παντού στη Γη, εκτός από τις ακραίες πολικές περιοχές, τα πολύ ψηλά βουνά, και τα περισσότερα τροπικά δάση. Η μόνη μεγάλη ξηρά από την οποία απουσιάζει εντελώς είναι η Νέα Ζηλανδία, γεγονός που τον καθιστά το πιο διαδεδομένο αρπακτικό στον κόσμο και ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα πτηνά, γενικότερα.
Είναι έντονα μεταναστευτικό είδος και, του αρέσει να μετακινείται ακόμη και μέσα στα όρια της μόνιμης επικράτειάς του. Οι μεγάλες περιοχές αναπαραγωγής του βρίσκονται στην Αφρική και στην Αυστραλία, πρόκειται όμως για επιδημητικούς πληθυσμούς, που ανήκουν σε συγκεκριμένα υποείδη. Οι μεγάλες μαζικές μεταναστεύσεις αφορούν κυρίως στα υποείδη της Βορείου Αμερικής και της Σιβηρίας.
Στην Ελλάδα, απαντώνται άτομα που, ανάλογα με την εποχή, είτε είναι επιδημητικά (F. p. brookei), είτε είναι ανάμιξη του μόνιμου πληθυσμού με μεταναστευτικά άτομα που έρχονται από τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες για να ξεχειμωνιάσουν εδώ (F. p. peregrinus)Ο Πετρίτης ζει ως επί το πλείστον κατά μήκος οροσειρών, σε κοιλάδες ποταμών, σε ακτές, σε έλη, σε ανοιχτές εκτάσεις, αρκεί όλοι αυτοί οι οικότοποι να γειτνιάζουν με βράχια. Στις βόρειες χώρες βρίσκονται, τελευταία, κοντά ή και μέσα σε πόλεις
Πετρίτης κατέχει επάξια τον τίτλο του ταχύτερου ζωντανού οργανισμού στον πλανήτη όταν εκτελεί κάθετες εφορμήσεις.Η συνήθης κυνηγετική τακτική του είναι, ο εντοπισμός του θηράματος από μεγάλο ύψος, ελαφρό «κλείσιμο» των πτερύγων, κάθετη εφόρμηση (stoop), με ταχύτητες που φθάνουν τα 320 χλμ/ώρα και πρόσκρουση στη φτερούγα του θηράματος, έτσι ώστε, αφενός να το ανατρέψει, αφετέρου να μη πληγωθεί ο ίδιος .
Ο Πετρίτης τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με μεσαίου μεγέθους πτηνά (υδρόβια, ωδικά και καλοβατικά).Παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι μεταξύ 1.500 και 2.000 είδη πουλιών (μέχρι περίπου το ένα πέμπτο των ειδών των πτηνών στον κόσμο) βρίσκονται στο διαιτολόγιο αυτών των γερακιών. Στη Βόρεια Αμερική, τα θηράματα ποικίλουν σε μέγεθος από κολιμπρί μέχρι γερανό.
Στις αστικές περιοχές, το κύριο συστατικό της διατροφής του Πετρίτη είναι τα περιστέρια, που αποτελούν το 80% ή περισσότερο της δίαιτάς τους σε ορισμένες πόλεις.
Εκτός από τις νυχτερίδες που κυνηγά το βράδυ, ο Πετρίτης σπάνια στρέφεται σε θηλαστικά, όπως ποντίκια, λαγοούς, μυγαλές και σκίουροους. Έντομα και τα ερπετά αποτελούν ένα μικρό ποσοστό της δίαιτας, η οποία ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τα διαθέσιμα θηράματα.
Ο Πετρίτης κυνηγά την αυγή και το σούρουπο, όταν τα θηράματα είναι πιο ενεργά, αλλά επίσης και κατά τη διάρκεια της νύχτας στις πόλεις, ιδιαίτερα κατά τις περιόδους μετανάστευσης, οπότε το νυχτερινό κυνήγι γίνεται κανόνας.
Η εποχή αναπαραγωγής ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή, αλλά πραγματοποιείται γενικά από Φεβρουάριο έως Μάρτιο στο βόρειο ημισφαίριο, και από Ιούλιο έως Αύγουστο στο νότιο ημισφαίριο, αν και οι πληθυσμοί στην Αυστραλία μπορούν να γεννήσει έως το Νοέμβριο, και οι ισημερινοί πληθυσμοί μπορεί να φωλιάζουν οποτεδήποτε μεταξύ Ιουνίου και Δεκεμβρίου.Ο Πετρίτης κατά τη διάρκεια του φωλιάσματος είναι έντονα εδαφικός και, οι φωλιές μπορεί να απέχουν μέχρι και 1 χιλιόμετρο, ιδιαίτερα εκεί όπου υπάρχουν πολλά ζευγάρια αναπαραγωγής
Ο Πετρίτης εμφανίζει μία σχεδόν παγκόσμια εξάπλωση σε όλες τις δυνατές κατηγορίες μετακίνησής του, από την Αρκτική τούνδρα μέχρι τους τροπικούς. Μπορεί να βρεθεί σχεδόν παντού στη Γη, εκτός από τις ακραίες πολικές περιοχές, τα πολύ ψηλά βουνά, και τα περισσότερα τροπικά δάση. Η μόνη μεγάλη ξηρά από την οποία απουσιάζει εντελώς είναι η Νέα Ζηλανδία, γεγονός που τον καθιστά το πιο διαδεδομένο αρπακτικό στον κόσμο και ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα πτηνά, γενικότερα.
Είναι έντονα μεταναστευτικό είδος και, του αρέσει να μετακινείται ακόμη και μέσα στα όρια της μόνιμης επικράτειάς του. Οι μεγάλες περιοχές αναπαραγωγής του βρίσκονται στην Αφρική και στην Αυστραλία, πρόκειται όμως για επιδημητικούς πληθυσμούς, που ανήκουν σε συγκεκριμένα υποείδη. Οι μεγάλες μαζικές μεταναστεύσεις αφορούν κυρίως στα υποείδη της Βορείου Αμερικής και της Σιβηρίας.
Στην Ελλάδα, απαντώνται άτομα που, ανάλογα με την εποχή, είτε είναι επιδημητικά (F. p. brookei), είτε είναι ανάμιξη του μόνιμου πληθυσμού με μεταναστευτικά άτομα που έρχονται από τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες για να ξεχειμωνιάσουν εδώ (F. p. peregrinus)Ο Πετρίτης ζει ως επί το πλείστον κατά μήκος οροσειρών, σε κοιλάδες ποταμών, σε ακτές, σε έλη, σε ανοιχτές εκτάσεις, αρκεί όλοι αυτοί οι οικότοποι να γειτνιάζουν με βράχια. Στις βόρειες χώρες βρίσκονται, τελευταία, κοντά ή και μέσα σε πόλεις
 |
| Πετρίτης σε κάθετη εφόρμηση |
Ο Πετρίτης τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με μεσαίου μεγέθους πτηνά (υδρόβια, ωδικά και καλοβατικά).Παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι μεταξύ 1.500 και 2.000 είδη πουλιών (μέχρι περίπου το ένα πέμπτο των ειδών των πτηνών στον κόσμο) βρίσκονται στο διαιτολόγιο αυτών των γερακιών. Στη Βόρεια Αμερική, τα θηράματα ποικίλουν σε μέγεθος από κολιμπρί μέχρι γερανό.
Στις αστικές περιοχές, το κύριο συστατικό της διατροφής του Πετρίτη είναι τα περιστέρια, που αποτελούν το 80% ή περισσότερο της δίαιτάς τους σε ορισμένες πόλεις.
Εκτός από τις νυχτερίδες που κυνηγά το βράδυ, ο Πετρίτης σπάνια στρέφεται σε θηλαστικά, όπως ποντίκια, λαγοούς, μυγαλές και σκίουροους. Έντομα και τα ερπετά αποτελούν ένα μικρό ποσοστό της δίαιτας, η οποία ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τα διαθέσιμα θηράματα.
Ο Πετρίτης κυνηγά την αυγή και το σούρουπο, όταν τα θηράματα είναι πιο ενεργά, αλλά επίσης και κατά τη διάρκεια της νύχτας στις πόλεις, ιδιαίτερα κατά τις περιόδους μετανάστευσης, οπότε το νυχτερινό κυνήγι γίνεται κανόνας.
Η εποχή αναπαραγωγής ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή, αλλά πραγματοποιείται γενικά από Φεβρουάριο έως Μάρτιο στο βόρειο ημισφαίριο, και από Ιούλιο έως Αύγουστο στο νότιο ημισφαίριο, αν και οι πληθυσμοί στην Αυστραλία μπορούν να γεννήσει έως το Νοέμβριο, και οι ισημερινοί πληθυσμοί μπορεί να φωλιάζουν οποτεδήποτε μεταξύ Ιουνίου και Δεκεμβρίου.Ο Πετρίτης κατά τη διάρκεια του φωλιάσματος είναι έντονα εδαφικός και, οι φωλιές μπορεί να απέχουν μέχρι και 1 χιλιόμετρο, ιδιαίτερα εκεί όπου υπάρχουν πολλά ζευγάρια αναπαραγωγής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου